دوست داشتن و عشق دو واژه‌ای هستند که در مواقع زیادی استفاده می‌شوند و به معنای دو حالت ارتباطی مختلف می‌باشند.

 دوست داشتن به معنای داشتن احساس مثبت و علاقمندی نسبت به فردی است. وقتی شما کسی را دوست دارید، به طور کلی از شخصیت و صفات آن فرد راضی هستید و احترام و توجهی به او دارید. دوست داشتن می‌تواند درباره دوستان، خانواده، همکاران و حتی حیوانات و اشیا باشد. این احساس معمولاً به صورت دوستی عادی و متقابل است و ممکن است به صورت عمیق و قوی نباشد.

عشق، از طرف دیگر، به معنای ارتباط عمیق و شدیدتری است که ممکن است بین دو نفر به وجود آید. عشق به معنای داشتن احساسات عمیق و انگیزه‌های قوی تجاهل ناپذیر نسبت به فرد مورد نظر است. وقتی شما عاشق کسی هستید، احساس می‌کنید که او به شدت ویژگی‌ها و خصوصیاتی را دارد که شما را به سویش جذب می‌کند. این حس عاشقانه معمولاً با احساس عمیقی از تعلق، احترام، و همبستگی همراه است.احساس عشق از دوست داشتن پیچیده‌تر و شدیدتر است و می‌تواند به صورت عشق رومانتیک، عشق عاطفی، عشق به خانواده یا عشق به دیگران بیان شود. عشق معمولاً با احساسات عمیق‌تری از پایبندی، اراده برای حفظ رابطه و تعاملات عمیق‌تر همراه است.

به طور خلاصه، دوست داشتن بیانگر علاقه و احترامی است که به شخص دیگر حس می‌شود، در حالی که عشق علاوه بر اینها، با احساسات عمیق‌تر، پایبندی و همبستگی قوی‌تری همراه است.